Apartheid

Vanuit "apartheid" zie je het eigen ik als een berg bij een dal. Je vindt dat berg iets anders is dan het dal maar het zijn allebei 'vormen' van het landschap. Waar begint de berg precies en waar houdt die op? De waarnemer scheidt ze en toch is de berg onlosmakelijk verbonden met het dal. Ze zijn elkaars oorzaak en gevolg. Waarom vertelt de waarneming ons dat er 2 aparte vormen zijn die los staan van elkaar?

Op kwantumniveau bestaat alleen potentie. Apartheid begint met de illusie van het tekort. Het tekort creëert afscheiding, dualiteit en illusie komt uit het bewustzijn, perceptie. Perceptie zorgt voor waarneming, dat een actie is. De actie introduceert tijd in deze beschouwing. Tenslotte is er een perceptie die vorm verwacht en die daardoor wordt gecreëerd door waarneming. Die waarneming wordt verwerkt door het bewustzijn. Uiteindelijk bepaalt het bewustzijn de waarneming (interpretatie). Het NU is tijdloos omdat het gelijk weer voorbij is en dan tot het verleden behoort. Het NU is potentie. Alles wat we waarnemen is al gebeurd (verleden). Wat we waarnemen is het resultaat van onze perceptie. Het nu creëert de 2 andere tijdsbeelden. Wat was, het verleden en de (nulmakende)tegenpool; de toekomst. Uiteindelijk bestaat de wereld die we ervaren uit 3 fases:
1 Er is potentie, 2 We hebben een bepaalde verwachting 3 Deze zorgt dat we een bepaalde vorm waarnemen.